Wat is decarboxylatie van wiet (cannabis) en hoe doe je het?

Wat is decarboxylatie van wiet en hoe doe je het?

Voor sommige mensen kan decarboxylatie van wiet te ingewikkeld klinken, maar na het lezen van dit artikel zou je moeten weten wat dit proces is en hoe je het uitvoert. Zo voorbereide wiet is vaak nuttig om verschillende producten te maken. Als de cannabis niet aan het decarboxylatieproces wordt onderworpen, zal het juiste psychoactieve effect niet worden bereikt.

Cannabinoïden die in cannabis zitten, zullen dan niet actief worden. Natuurlijk, tijdens het maken van bijvoorbeeld bakproducten zoals koekjes met wiet, zal het decarboxylatieproces tot op zekere hoogte vanzelf plaatsvinden, omdat de wiet gedurende een bepaalde tijd en temperatuur wordt verhit. Wanneer we wiet roken of verdampen, vindt er dan onmiddellijk decarboxylatie plaats. De beste effecten krijg je wanneer je de wiet aan dit proces onderwerpt voordat je het aan bakproducten toevoegt.

Dekarboxylatie van wiet is een chemisch proces dat plaatsvindt in wiet wanneer het wordt verhit bij een hoge temperatuur. Tijdens zo’n proces worden carboxylzuurgroepen verwijderd, wat zorgt voor een aanzienlijk sterkere werking van het kruid. Wanneer wiet aan hoge temperatuur wordt blootgesteld, wordt de carboxylzuurgroep verwijderd en vindt er een verandering plaats in de chemische samenstelling van de stof THCA, die verandert in THC.

Dekarboxylatie van wiet zorgt er in feite voor dat consumenten de unieke en bedwelmende effecten van de plant ervaren door het gebruik van haar actieve bestanddelen. Allereerst richten de methoden van decarboxylatie zich op cannabinoïdezuren, ook wel bekend als niet-actieve cannabinoïden, die zich bevinden in de trichomen van de plant. Trichomen bevinden zich voornamelijk op de bloemen van cannabis, maar ze kunnen ook in kleinere hoeveelheden worden aangetroffen op de bladeren en stelen.

Wanneer het plantmateriaal van cannabis het verwarmingsproces ondergaat, verandert de moleculaire structuur van de cannabinoïdezuren. Na dekarboxylatie verliezen de zuren één carboxylgroep (-COOH) als koolstofdioxide, waarbij één waterstofatoom behouden blijft. Cannabinoïdezuren hebben 22 koolstofatomen, 30 waterstofatomen en vier zuurstofatomen. Het verlies van de carboxylgroep bestaat uit één koolstofatoom en twee zuurstofatomen (CO2). Wanneer deze carboxylgroep wordt verwijderd, neemt de moleculaire massa van bijvoorbeeld THCA af met ongeveer 12 procent, waardoor het wordt omgezet in de actieve verbinding THC.

Na activatie gaan cannabinoïden een interactie aan met het endocannabinoïdesysteem (ECS), een netwerk van cannabinoïdereceptoren dat zich door het hele lichaam bevindt, inclusief in het centrale en perifere zenuwstelsel. Een handvol belangrijke en minder belangrijke cannabinoïden veroorzaakt verschillende effecten in het lichaam, van euforie tot ontspanning.

Waarom is dekarboxylatie belangrijk?

Dekarboxylatie is een van de belangrijkste processen bij het maken van eetwaren, tincturen en andere consumptiegoederen, omdat er tijdens de consumptie van deze producten geen warmte wordt toegevoegd. Dekarboxylatie activeert de belangrijkste cannabinoïden van de plant: tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD). In het geval van rookproducten is dekarboxylatie vóór consumptie niet nodig, omdat dit gebeurt wanneer de vlam of het elektrische verwarmingselement de plant aansteekt.

Vers geoogste en niet-gekarboxyleerde cannabisbloem bevat een overschot aan cannabinoïdezuren, die weinig of geen psychoactieve voordelen hebben totdat verwerkers deze dekarboxyleren. Dekarboxylatie van wiet verandert in feite de schakelaar, die cannabinoïdezuren omzet in THC en CBD.

De reactie van dekarboxylatie is belangrijk, omdat het verwarmingsproces tetrahydrocannabinolzuur (THCA), niet-psychoactief cannabinoïdezuur, omzet in de sterk bedwelmende verbinding THC, die euforie veroorzaakt. Dekarboxylatie van cannabis zet ook cannabidiolzuur (CBDA) om in CBD, dat milder is in vergelijking met de werking van THC.

Zonder de belangrijke omzetting door middel van warmte zijn THCA en CBDA niet in staat om de bloed-hersenbarrière te passeren om de cannabinoïdereceptoren te activeren. In het bijzonder is THCA niet in staat om in te werken op de CB1-receptor, die psychoactieve effecten veroorzaakt.

THC en CBD werken als partiële agonisten of agonisten van het endocannabinoïdesysteem (ECS). Consumptie van gedekarboxyleerde wiet kan invloed hebben op vele lichaamsfuncties die door het ECS worden bepaald, zoals slaap, eetlust, pijn, ontstekingen, immuunrespons en stemming. Gedekarboxyleerde THC en CBD kunnen vervolgens worden toegediend tijdens het bereiden van kleine of grote hoeveelheden cannabisbevattende producten.

Patiënten die symptomen behandelen met orale of topische medicinale cannabis, moeten ervoor zorgen dat hun cannabis is gedekarboxyleerd. Commerciële producenten zorgen voor het extractie- en dekarboxylatieproces om ervoor te zorgen dat het product klaar is voor consumptie na aankoop.

Dekarboxylatie is ook noodzakelijk vanwege het vermogen om actieve cannabisverbindingen in te brengen in een breed scala aan producten in om aan individuele afleveringsvoorkeuren te voldoen. Zonder dekarboxylatie zouden consumenten geen keuze hebben uit verschillende eetbare, sublinguale en topische oplossingen, zoals gummies, koekjes, tincturen, spuiten, zetpillen, capsules en meer.

Dekarboxylatie van wiet hoe doe je het?

In het begin verkruimel je de toppen van wiet en verdeel je ze gelijkmatig over een bakplaat bekleed met bakpapier of aluminiumfolie. Wanneer je de wiet al hebt voorbereid, doe dan de bakplaat met de wiet in de oven, die je van tevoren verwarmt op 110 graden Celsius, en laat het kruid zich “bakken” gedurende 30 minuten. De baktijd kan worden verkort door een hogere temperatuur in te stellen, maar het is beter en veiliger als het dekarboxylatieproces langzaam verloopt, dan zou er niets kapot mogen gaan.

Dekarboxylatie vindt plaats gedurende een bepaalde tijd samen met het toepassen van warmte, wat betekent dat dekarboxylatie met verschillende snelheden kan plaatsvinden afhankelijk van tijd en temperatuur. De kunst is om cannabis te dekarboxyleren op de perfecte temperatuur om afbraak of verbranding van cannabinoïden te voorkomen.

Elke cannabinoïde en terpeen heeft een andere dekarboxylatietemperatuur. Bijvoorbeeld, THCA vereist een temperatuur van ongeveer 104 graden Celsius gedurende ongeveer 30 tot 45 minuten voordat de verbindingen beginnen te dekarboxyleren. De volledige dekarboxylatietijd kan variëren afhankelijk van het materiaal en de hoeveelheid die nodig is voor dekarboxylatie.

Uiteindelijk maakt het ideale dekarboxylatieproces gebruik van zo min mogelijk warmte om meer van de therapeutische cannabinoïde- en terpeenverbindingen van de plant te behouden. Vooral terpenen kunnen gevoelig zijn voor verdamping onder invloed van hoge temperaturen.

Tijdens het dekarboxylatieproces zullen niet alle zure cannabinoïden worden omgezet in THC of CBD. Na een uitgebreide dekarboxylatiesessie kan er een spoortje rauwe cannabinoïden overblijven. In laboratoriumtests kunnen producten kleine hoeveelheden zure verbindingen bevatten, zoals CBDA.

Temperaturen voor dekarboxylatie van cannabis

Gebruikers en producenten van cannabis verschillen van mening over de temperaturen en methoden van dekarboxylatie. Over het algemeen geldt dat bij lagere dekarboxylatietemperaturen er meer tijd nodig is om dit proces volledig uit te voeren. Het blootstellen van wiet aan hoge dekarboxylatietemperaturen gedurende lange tijd zal leiden tot afbraak van actieve verbindingen.

Wanneer gebruikers rauw cannabis­materiaal dekarboxyleren, begint THCA in de trichomen te dekarboxyleren bij een temperatuur van ongeveer 110 graden Celsius. Bij strains die rijk zijn aan CBD begint CBDA ook te dekarboxyleren bij 110 graden Celsius en het kan tot 50 minuten duren om volledig te dekarboxyleren.

In veel wetenschappelijke studies zijn verschillende dekarboxylatietemperaturen en hun invloed op cannabinoïdezuren geanalyseerd. Wetenschappers onderzochten temperaturen variërend van 80 tot 145 graden Celsius en brachten de dekarboxylatiesnelheden gedurende een periode van maximaal 120 minuten in kaart op een dekarboxylatiegrafiek.

De dekarboxylatietemperatuurgrafieken uit een studie uit 2016, gepubliceerd in Cannabis Cannabinoid Research, laten zien dat THCA sneller dekarboxyleert dan CBDA. De in kaart gebrachte datapunten tonen aan dat dekarboxylatie van het materiaal voor volledige omzetting van CBDA geen negatieve invloed heeft op het THC-gehalte in het eindproduct.

De temperatuur en de tijd die nodig zijn voor een effectieve dekarboxylatie van afzonderlijke cannabinoïden verschillen per verbinding. Uit de tot nu toe uitgevoerde onderzoeken blijkt dat de optimale temperatuur en verwarmingstijd zijn:

THC

110 graden – 30 minuten

130 graden – 9 minuten

145 graden – 6 minuten

CBD

110 graden – 50 minuten

130 graden – 30 minuten

145 graden – 15 minuten

CBG

110 graden – 45 minuten

De regel is echter dat de temperatuur zo laag mogelijk moet zijn om de efficiënte omzetting van de zure vorm van cannabinoïden naar hun neutrale vorm mogelijk te maken. Dit zorgt ervoor dat de meeste terpenen behouden blijven. Ook uit bovenstaande gegevens blijkt dat de optimale dekarboxylatietemperatuur kan worden beschouwd als 110 graden Celsius gedurende 30 minuten.

Dekarboxyleren of niet dekarboxyleren? Dat is de vraag

Dekarboxylatie is een cruciale stap in het consumptieproces, maar niet alle cannabis zal of zou aan dit proces moeten worden onderworpen. Veel van het huidige onderzoek naar cannabinoïden richt zich op de twee belangrijkste cannabinoïden: THC en CBD. Maar recent hebben wetenschappers zich gericht op de mogelijke therapeutische toepassing van niet-psychoactieve cannabinoïdezuren, zoals THCA en CBDA.

In de natuur beschermt THCA de bladeren van cannabis tegen schadelijke UV-B-straling. Sommige studies suggereren ook dat THCA celdood induceert in cannabisbladeren. Bij mensen kan niet-gekarboxyleerd THCA veel gezondheidsvoordelen opleveren:

- Ontstekingsremmend

- Neuroprotectief

- Tegen misselijkheid

- Anti-epileptisch

- Bronchodilatator

- Metabole regulator

- Stressverlagend

CBDA, de niet-gekarboxyleerde voorloper van de verbinding CBD, komt in cannabisplanten slechts in sporenhoeveelheden voor. Net als bij THCA is er veel minder onderzoek gedaan naar CBDA vergeleken met onderzoek naar CBD en THC. Nieuwe bewijzen suggereren echter dat CBDA veel gezondheidsvoordelen kan bieden en eigenschappen vertoont zoals:

- Angstremmend

- Ontstekingsremmend

- Pijnstillend

- Tegen misselijkheid

- Anti-epileptisch

Een van de belangrijkste troeven van THCA en CBDA is hun niet-psychotrope karakter. Dit betekent dat gebruikers geen “high” ervaren. Bijvoorbeeld, de grotere molecuulgrootte van THCA in vergelijking met THC voorkomt dat het de bloed-hersenbarrière passeert en zich hecht aan cannabinoïdereceptoren in de hersenen.

Naarmate steeds meer onderzoek pleit voor het behoud van THCA en CBDA in hun ruwe vorm, zullen steeds meer producenten en consumenten zich richten op deze isolaten, die in vele vormen voorkomen, waaronder hele bloemen, tincturen, transdermale pleisters en kristallijne concentraten.

Wordt THC vernietigd door dekarboxylatie?

Nee, dekarboxylatiemethoden vernietigen CBD of THC niet, zolang ze correct worden uitgevoerd. Hoge temperaturen kunnen cannabis verbranden, waardoor kief, concentraten of toppen nutteloos worden, maar gelijkmatige warmte kan rauwe cannabisverbindingen omzetten in hun psychoactieve tegenhangers. Gecarboxyleerde wiet verhoogt in feite de concentratie van cannabinoïden zoals CBD en THC.

Is dekarboxylatie nodig voor rookproducten?

Nee. Tijdens het roken worden cannabisproducten verhit door verbranding (in het geval van bloemen) of door verdampingsproces (in het geval van vaporizers en concentraten). In vaporizers zitten vaak grote hoeveelheden THCA en CBDA. Deze verbindingen worden omgezet in THC en CBD wanneer ze worden verhit, wanneer de consument het product rookt.

Is dekarboxylatie nodig voor eetwaren?

Dekarboxylatie kan een belangrijk proces zijn bij de productie van eetwaren, vooral voor producenten die op grote schaal producten maken voor medische toepassingen. Dekarboxylatie zorgt ervoor dat eetwaren THC- of CBD-verbindingen bevatten die enorme medische voordelen hebben na inname of aanbrengen op de huid.

Dekarboxylatie is een proces dat producenten en consumenten niet kunnen overslaan, zelfs als ze dat zouden willen. Het is een natuurlijk proces dat kan worden versneld en verfijnd met behulp van de juiste tools en apparatuur om heerlijke boters, oliën en meer te verkrijgen.

Wiet eten en effecten

Wiet eten is een geweldige manier om het psychoactieve effect van THC te voelen. Dankzij op deze manier geconsumeerde wiet wordt THC in de lever gemetaboliseerd, waarbij 11-hydroxy-THC ontstaat, een nog krachtiger stof met een effectievere doorgang door de bloed-hersenbarrière.

Bij traditioneel roken van wiet treedt de highfase zeer snel op, maar deze is korter en minder intens dan na het eten van bakproducten. Het psychoactieve effect na het eten van eten met wiet kan 6 uur of zelfs langer aanhouden en de high kan psychedelisch zijn, wat veel mensen erg prettig vinden.

Nu zou je al moeten weten wat dekarboxylatie van wiet is en hoe je het correct uitvoert. In feite is het een eenvoudig proces en iedereen zou deze taak moeten aankunnen. Gebruikers experimenteren graag. Soms is het de moeite waard om THC op een andere manier in te nemen dan traditioneel roken.